Parkinson rehabilitasyonu yaşam kalitesini artırıyor
FİZİK TEDAVİ VE REHABİLİTASYON UZMANI DR. CENGİZHAN DOĞAN, PARKİNSON HASTALIĞINDA UYGULANAN REHABİLİTASYONUN AMACININ, HASTANIN GÜNLÜK YAŞAM AKTİVİTELERİNDE BAĞIMSIZLIĞINI SAĞLAMAK, YAŞAM KALİTESİ VE FONKSİYONELLİĞİNİ ARTTIRMAK OLDUĞUNU SÖYLEDİ.
Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Uzmanı Dr. Cengizhan Doğan, parkinson hastalığında uygulanan rehabilitasyonun amacının, hastanın günlük yaşam aktivitelerinde bağımsızlığını sağlamak, yaşam kalitesi ve fonksiyonelliğini arttırmak olduğunu söyledi.
Medicana Samsun Hastanesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Uzmanı Dr. Cengizhan Doğan, parkinson hastalığında uygulanan rehabilitasyon tedavileri hakkında bilgi verdi. Parkinsonun genellikle 60-80 yaşları arasında başlayan nörodejeneratif hastalıklar arasında olduğunu ifade eden Dr. Doğan, “Hastalığın ana belirtileri istirahat halinde ortaya çıkan titreme (tremor), hareketlerde yavaşlama (bradikinezi), kollar, bacaklar veya gövdede sertliktir (rijidite). Hastalığın ilerleyen dönemlerinde denge bozuklukları, koordineli hareketlerde bozukluk ve düşmeler ortaya çıkar” dedi.
“Hastaların yaşam kaliteleri açısından önem taşır”
Parkinson hastalığında uygulanan rehabilitasyonun amacının, hastanın günlük yaşam aktivitelerinde bağımsızlığını sağlamak, yaşam kalitesi ve fonksiyonelliğini arttırmak olduğunu kaydeden Dr. Doğan, “Hastalık semptomlarının düzenlenmesi, hastanın eğitimi, psikolojik destek sağlanması, stresin azaltılması, egzersiz ve beslenmenin düzenlenmesi, sosyal ilişkilerin arttırılması, kondüsyonun korunması/arttırılması, günlük yaşam aktiviteleri becerilerinin sürdürülmesi, motor ve iletişim yeteneklerinin yeniden eğitimi gibi destekleyici yaklaşımlar hastaların yaşam kaliteleri açısından önem taşır. Hastaların fiziksel aktivitelerinin arttırılması, egzersiz alışkanlığının kazandırılması ve bu aktivite düzeyinde düşmelerin önlenmesi de rehabilitasyon hedefleri olmalıdır. Hasta ve yakınlarına düşme ile ilgili risk faktörleri ve bu riski azaltacak çevresel önlemler anlatılmalıdır. Stabil ve daha az stabil yüzeylerde ekstremite hareketleri de eklenerek denge çalışılır. Parkinsonlu hastanın özelliklerine ve ihtiyaçlarına uygun bir program içinde relaksasyon egzersizleri, eklem hareket açıklığı egzersizleri, aerobik egzersizler, solunum egzersizleri, güçlendirme egzersizleri, denge ve koordinasyon egzersizleri, iş ve uğraşı terapisi, dans yer alabilir. Düzenli genel egzersiz programından sonra dikkat, hafıza gibi üst düzey bilişsel fonksiyonlarda gelişme sağlandığı gösterilmiştir. Parkinson hastalarında egzersiz programı düzenlenirken hastanın toleransı göz önüne alınmalı, grup egzersizleri tercih edilmelidir. Kişiye özel rehabilitasyon ile kişinin yaşantısını mümkün olduğunca bağımsız ve emniyetli sürdürebilmesi, yaşam kalitesi açısından büyük önem taşır” diye konuştu.