İZİN VERİN, BU KADIN YÜRÜSÜN VALİ BEY…!
Evinden iş yerine, işinden evine nereden baksan 5 km her gün yürüyerek gidip geliyor. Müzeyyen Yavuz yıllardır hiç vasıta kullanmıyor. Sağlıklı ve hiç kilo sorunu da yok. Sabah akşam iş yerinde oturan, otomobilsiz yapamayan, eh biraz kilo alınca da illa da “diyetisyen” aşındıran, bir kez bile yürüyüş yapmayan hemcinslerinin aksine, yürümek onun tek tutkusu.
Son beş günde, oturduğu Gaziosmanpaşa semtinden çıkmış, Gölbaşı, Hacılar Köyü derken tam 85 km yol yürümüş. Yanına ne yiyecek almış ne de bir başka atıştırmalık. Üzerinde bir eşofman, elinde bir su. Müzeyyen Yavuz, yürüme hobisini internet sitelerinde paylaşınca Avrupa’daki sosyal aktivistlerin dikkatini çekmiş. Kendisine övgüler yağdıran sosyal aktivistler, Yavuz’un yürüdüğü yolun, “Paris ile Londra” arasındaki 220 km mesafeye denk geldiğini belirterek takdir etmişler.
Bununla gururlanmış, hem de çok gururlanmış Ankaralı Müzeyyen Hanım. Ve kendisine yeni bir hedef belirlemiş hemen. Amacı, bu defa bir günde Ankara-Kırıkkale arası mesafe olan 80 km’yi yürümek. Bunu yapacağını ve mutlu olacağını düşünerek, başlamış hazırlığa. Politik, hiçbir tepki veya eleştiri düşünmemiş. Sadece, bu ülkede duyduğunda, gördüğünde çok üzüldüğü sosyal bir yaramız olan, “Kadın, çocuk ve hayvanlar” için “farkındalık” olsun diye yürümek istemiş.
Yasalara ve kanunlara saygılı bir yurttaş olarak, bu talebini Ankara Valiliği’ne bildirmiş ve şöyle demiş:
“Evimden, Kırıkkale’ye sürekli yürüyerek gitmek istiyorum. Yürüyüşümü aynı gün içinde bitirmek istiyorum. Sayın Valiliğiniz tarafından koordinat verilmesi ile birlikte yürüme sırasında güvenliğimin sağlanmasını talep ediyorum”
Burada belirtilen, ”Güvenlik” öyle polis, eskort falan değil, insanlık hali ne olur ne olmaz diye bir “Ambulans” refakatını kast etmiş.
Vali Yardımcısı Abdullah Dölek imzalı gelen cevap kadıncağızı hem şaşırtmış hem de bir hayli üzmüş. Talebin incelendiği belirtilen yaz da şöyle denilmiş:
“2911 sayılı Toplantı ve Gösteri Yürüyüşleri Kanunun “Yasak Yerler” başlıklı 22’nci Maddesin’de yer alan “…şehirlerarası karayollarında gösteri yürüyüşleri düzenlenemez..” hükmü kapsamında düzenlenmek istenilen yürüyüş etkinliği uygun görülmemiştir.”
Hayal kırıklığına uğrayan Müzeyyen Yavuz, gelen cevaba bakıp, “Keşke farkındalık ve ambulans istemeseydim, sanıyorum bunu sorun yapmışlar. Her ikisinden de vazgeçtim. Ama ne olur, yürümek istiyorum” diyor şimdi.
Buradan, Ankara Valisi Vasip Şahin’den rica ediyorum. Yardımcınızın gönderdiği “komik” yazıdan haberiniz var mı bilemiyorum?
Sayın Şahin, sıradan bir insanımız, politik bir protesto olmaksızın, sadece spor amaçlı ve yapacağı yürüyüşü toplumsal yaralarımıza atfetmek istiyor. Bunun neresi suç kapsamına giriyor? Kaldı ki, siz de ben de çok iyi biliyoruz ki, Anayasa tarafından güvence altına alınmış ve adı geçen 2911 sayılı Toplantı ve Gösteri Yürüyüşleri Kanunu’nun bir de 3’ncü maddesi vardır ve “herkesin önceden izin almaksızın, silahsız ve saldırısız olarak kanunların suç saymadığı belirli amaçlarla toplantı ve gösteri yürüyüşü düzenleme hakkına sahip olduğu” hükmünü içermektedir.
Merhum Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel, yıllar önce “Yollar, yürümekle aşınmaz!” demiş. Sayın Şahin, dünyanın her ülkesinden insanlar tek başlarına, bir kıtadan bir başka kıtaya yürür, hatta bizim güzel ülkemizden de geçerler. Elin Avrupalısına güldürmeyin bizi, gelin izin verin bu kadın yürüsün, kaldırımlar hiç aşınmaz.!
Cemal DOĞAN
