Geleceğin kentlerine ilham olacak proje

Yaşar Üniversitesi Mimarlık Bölümü öğrencileri Furkan Özata, Kıvılcım Yavuz ve Furkan Şahin, jürisinde mimarlık dünyasının önde gelen isimlerinin yer aldığı “Archisections: Yaratıcı ve İlham Veren Kentler Ulusal Fikir Yarışması’nda” mansiyon ödülüne layık görüldü. Şehirlerin hızlı gelişimine ayak uydurabilecek yeni master planların nasıl olması gerektiğine kafa yoran gençler, yapay zeka teknolojisinden de faydalandı.

Dünyanın farklı noktalarında uygulanabilir

‘Mimarinin Parametrik Evrimi’ ismini verdikleri proje ile 26 farklı üniversiteden toplam 77 proje arasından derece almayı başaran Yaşar Üniversitesi öğrencileri, durma noktasına gelen ekosisteme ve kontrol edilemez nüfus artışı ile giderek daha da çarpık hale gelen kentleşmeye dikkat çekti. Gençler, İzmir’in Urla ilçesini baz alarak başlattıkları ancak dünyanın farklı noktalarında da uygulanabilirliği mümkün olan proje hakkında şu bilgileri verdi: “Günümüz dünyasında büyüyen sanal gerçeklik ve yapay zeka teknolojileri gittikçe normal hayatın bir parçası haline gelmeye başladı. Fakat bu gelişmeler henüz gezegenimizin ekosistemi konusunda kayda değer bir fayda sağlayamadı. Mimarların pek çoğu da şehrin başından sonuna kadar tekrar eden birimler inşa etmeye devam etti. Sonuç olarak insan, hayvan ve bitki yaşamı yani ekolojik sistemimiz, önü alınamayan bir tahribat süreci içerisine girdi.”

Yapay zeka ile entegre bir plan

“Halbuki şehirler planlanırken; güneş yönü, hakim rüzgarlar, coğrafi konum, iklimsel özellikler, fauna, flora, mevcut şehir planı gibi etmenlerin hepsi düşünülmeli ve birbirinden farklı formlar birlikte değerlendirilmeli. Projemizde, yapay zeka ile entegre bir biçimde çalışan bir şehir planı ve mimari öneriler ortaya koymaya çalıştık. Şehirlerin değişimine ayak uydurabilen, farklı bölge halklarının farklı ihtiyaçlarını karşılayabilen, farklı iklim koşullarına uyum sağlayabilen bir plan ortaya çıkarmaya çalıştık. Projenin en önemli avantajı ise planda bazı parametrelerin değişmesi durumunda yapay zeka tarafından eş zamanlı olarak hem kendi içinde bütün sistemleri koruyan hem de insan hatasını en aza indirebilmesi oldu.”